弟子规全文带拼音

dìzǐguī弟子规dìzǐguīshèngrénxùnqīnzēngwǒxiàofāngxiánlùyùzhǎngjíqūyī弟子规圣人训亲憎我孝方贤路遇长疾趋揖shǒuxiàotìcìjǐnxìnqīnyǒuguòjiànshǐgēngzhǎngyántuìgōng首孝悌次谨信亲有过谏使更长无言退恭立fànàizhòngéqinrrényíwúsèróuwúshēngqíxiàmǎchéngjū泛爱众而亲仁怡吾色柔吾声骑下马乘下车yǒuyúlìzéxuéwénjiànbúrùyuèfùjiànguòyóudàibǎibùyú有余力则学文谏不入悦复谏过犹待百步余fùmuhūyìngwùhuǎnhàoqìsuítàwúyuànzhǎngyòuzuò父母呼应勿缓号泣随挞无怨长者立幼勿坐fùmǔmìngxíngwùlǎnqīnjíyàoxiānchángzhězuònǎizuò父母命行勿懒亲有疾药先尝长者坐命乃坐fùmǔjiàoxūjìngtīngzhòuyèshìbùlíchuángzūnzhǎngdī父母教须敬听昼夜侍不离床尊长前声要低fùmuzéxūshùnchéngsāngniánchángbēiyèdībùwénquèfēiyí父母责须顺承丧三年常悲咽低不闻却非宜dōngzéwēnxiàzéqìngjūchùbiànjiǔròujuéjìnbìqūtuìbìchí冬则温夏则凊居处变酒肉绝进必趋退必迟chénzéxǐnghūnzédìngsānglǐjìjìnchénwènqǐduìshìwùyí晨则省昏则定丧尽礼祭尽诚问起对视勿移chūbìgàofǎnbìmiànshìsǐzhěrúshìshēngshìzhūfùrúshìfù出必告反必面事死者如事生事诸父如事父jūyǒuchángyewúbiànxiōngdàodìdàogōngshìzhūxiōngrúshìxiōng居有常业无变兄道友弟道恭事诸兄如事兄shìsuīxiǎowùshànwéixiōngmùxiàozhōngzhāoqǐzǎomiánchí事虽小勿擅为兄弟睦孝在中朝起早夜眠迟Gǒushànzǐdàokuīcáiwùqīngyuànhélǎoyìzhixīcǐshí苟擅为子道亏财物轻怨何生老易至惜此时wùsuīwùsīcángyánrěnfènmǐnchénguanjiānshù物虽小勿私藏言语忍忿自泯晨必盥兼漱口gǒusīcángqīnxīnshānghuòyǐnhuòzuòzǒubiànniaozhéjìngshǒu苟私藏亲心伤或饮食或坐走便溺回辄净手qīnsuǒhàolìwèijùzhěxiānyòuzhěguānbìzhèngniǔbìjié亲所好力为具长者先幼者后冠必正纽必结qīnsuǒwùjǐnwèiqùzhǎnghūjídàijiàowàyǔlǚjùjǐnqiè亲所恶谨为去长呼人即代叫袜与履俱紧切Shēnyǒuyíqīnyōujǐjídàozhìguānfúyǒudingwèi身有伤贻亲忧人不在已即到置冠服有定位déyǒushāngyíqīnxiūchēngzūnwùhūmíngwùluàndùnzhìwuhuì德有伤贻亲羞称尊长勿呼名勿乱顿致污秽qīnàiwǒxiàohénánduìzūnzhǎngwùxiànnéngyīguìjiébúhuá亲爱我孝何难对尊长勿见能衣贵洁不贵华xúnfènxiàchènjièrénwùjíshíhuánrúrénwùqī上循分下称家借人物及时还不如人勿生戚yǐnshíwùjiǎnzéhòuyǒujíjièbùnánwénnùwényùlè对饮食勿拣择后有急借不难闻过怒闻誉乐shíshìwùzéfánchūyánxìnwéixiānsǔnyǒuláiyìyǒuquè食适可勿过则凡出言信为先损友来益友却niánwùyǐnjiǔzhàyǔwàngxīkěyānwényùkǒngwénguòxīn年方少勿饮酒诈与妄奚可焉闻誉恐闻过欣yǐnjiǔzuìzuìwéichǒuzhíliàngshìjiàng饮酒醉最为丑话说多不如少直谅士渐相亲cōngróngduānzhèngwéiqíshìwùnìngqiǎowúxīnfēimíngwéicuò步从容立端正惟其是勿佞巧无心非名为错yīshēnbàigōngjìngjiānqiǎohuìwūcíyǒuxīnfēimíngwéiè揖深圆拜恭敬奸巧语秽污词有心非名为恶wùjiànyùwùbǒyǐshìjǐngqìqièjièzhīnénggǎiguīyúwú勿践阈勿跛倚市井气切戒之过能改归于无wùjījùwùyáobìwèiwùqīngyántǎngyǎnshìzēngyìgū勿箕踞勿摇髀见未真勿轻言倘掩饰增一辜huǎnjiēliánzhīwèidìwùqīngchuánfánshìjiēxūài缓揭帘勿有声知未的勿轻传凡是人皆须爱wānwùchùléngshìfēiyíwùqīngnuòtongfùdìtongzài宽有弯勿触棱是非宜勿轻诺天同覆地同载zhíxūqìrúzhíyínggǒuqīngnuòjìntuìcuòxìnggāozhěmíngzìgāo执虚器如执盈苟轻诺进退错行高者名自高rùxūshìrúyǒurénfándàozìqiěshūsuǒzhòngfēimàogāo入虚室如有人凡道字重且舒人所重非貌高shìwùmángduōcuòwùjíjíwùmóhūcáidàzhěwàngzìdà事勿忙忙多错勿急疾勿模糊才大者望自大wùwèinánqīnglüèbǐchángshuōduǎnsuǒfúfēiyán勿畏难勿轻略彼说长此说短人所服非言大dòunàojuéwùjìnbùguānmòxiánguǎnyǐyǒunéngwùzìsī斗闹场绝勿近不关己莫闲管己有能勿自私xiépìjuéwùwènjiànrénshànjísīqírénnéngwùzī邪僻事绝勿问见人善即思齐人所能勿轻訾jiāngménshúcúnzòngyuǎnyǐjiànjīchǎnfùwùjiāopín将入门问孰存纵去远以渐跻勿谄富勿骄贫jiāngtángbìyángjiànèjínèixǐngwùyàngùwùxǐxīn将上堂声必扬见人恶即内省勿厌故勿喜新rénduìyǐyǒuzégǎiwújiājǐngrénxiánwùshìjiǎo人问谁对以名有则改无加警人不闲勿事搅wúyǔwǒbùfēnwéidéxuéwéicáiyìrénānwùrǎo吾与我不分明唯德学唯才艺人不安勿话扰yònwùxūqiúbùrúréndānglìrénduǎnqièmòjiē用人物须明求不如人当自砺人有短切莫揭tǎngbùjíwéitōuruòyīfúruòyǐnshírénsīqièmòshuō倘不问即为偷若衣服若饮食人有私切莫说dàorénshànjíshìshànbùqīnrénwúxiànhàishèngbǐngwùshì道人善即是善不亲仁无限害非圣书屏勿视rénzhīzhīyùsīmiǎnxiǎojìnbǎishìhuàbìcōngmínghuàizhì人知之愈思勉小人进百事坏敝聪明坏心志yángèjìshìèbúlìxíngdànxuéwénwùzìbàowùzìqì扬人恶即是恶不力行但学文勿自暴勿自弃jízhīshènhuòqiězuòzhǎngfúhuáhérénshèngxiánkěxúnzhì疾之甚祸且作长浮华成何人圣与贤可驯致shànquàndéjiējiàndànlìxíngbùwén善相劝德皆建但力行不学文guòguīdàokuīrènjǐjiànmèilǐzhēn过不规道两亏任己见昧理真fányǔguìfēnxiǎodúshūfǎyǒu凡取与贵分晓读书法有三到yǔyíduōqǔyíshǎoxīnyǎnxìnjiēyào与宜多取宜少心眼口信皆要jiāngjiāxiānjǐfāngdúcǐwùmùbǐ将加人先问己方读此勿慕彼jǐbúyùjísùyǐcǐwèizhōngbǐwùqǐ己不欲即速已此未终彼勿起ēnyùbàoyuànyùwàngkuānxiànjǐngōng恩欲报怨欲忘宽为限紧用功bàoyuànbàoēnchángfūdàozhìsètōng抱怨短报恩长工夫到滞塞通dàibìpúshēnguìduānxīnyísuízhájì待婢仆身贵端心有疑随札记suīguìduāncíérkuānjiùwènqiúquèyì虽贵端慈而宽就人问求确义shìfúrénxīnbùránshìqīngqiángbìjìng势服人心不然房室清墙壁净lǐfúrénfāngyánjīànjiébǐyànzhèng理服人方无言tóngrénlèibùqí同是人类不齐liúsúzhòngrénzhěxī流俗众仁者希guǒzhěduōwèi果仁者人多畏yánhuìsèbúmèi言不讳色不媚qīnrénwúxiànhǎo能亲仁无限好dérìjìnguòrìshǎo德日进过日少几案洁笔砚正mòmópiānbùduān墨磨偏心不端zìbújìngxīnbìng字不敬心先病lièdiǎnjídingchù列典籍有定处dúbìhuányuán读看毕还原处suījíjuànshùqí虽有急卷束齐quēhuàijiùbǔzhī有缺坏就补之